Blondynka w Japonii to kolejna z książek Beaty Pawlikowskiej słynnej podróżniczki.
Książka została wydana nakładem Wydawnictwa Edipresse Książki.
Wiele razy gdy zastanawiałam się w jakim kraju chciałabym spędzić życie na myśl przychodziła mi Japonia.
Kraj idealny, różowy dzięki kwiatom kwitnącej wiśni. Wspaniała organizacja ludzi, zdrowa dieta, przyprawy, życie. Takie wyobrażenie Japonii krążyło po mojej głowie aż do momentu gdy w moje ręce trafiła książka słynnej podróżniczki Beaty Pawlikowskiej.
Blondynka w Japonii to nie poradnik. To książka, w której została opisana rzeczywistość widziana oczami autorki.
Przyznam się, że już na samym początku czytania tej książki przeżyłam szok.
Większość rzeczy, o których miałam jakiekolwiek wyobrażenie została przedstawiona tutaj w zupełnie innym świetle.
Autorka pisze o nieuprzejmości do Europejczyków, o tym że dla osoby nie jedzącej mięsa trudno znaleźć coś do jedzenia bo praktyczne wszystko jest gotowane z mięsem, na wywarach bądź na produktach zwierzęcopochodnych co kłuci się z filozofią wegan.
Autorka przytacza jak smutny jest to kraj zdominowany przez pracę, która często prowadzi do samobójstw. Brak szczęścia i ciepła domowego, młodzież uciekająca w wirtualny świat to tylko nieliczne przykłady ciemnej strony życia społeczeństwa japońskiego.
To obserwacje Pani Beaty, oczywiście są też jaśniejsze strony Japonii o których tu wspomniano.
Uważam, że ta książka powinna znaleźć się w biblioteczce każdego kto planuje podróż do Japonii, która jak się większości może wydawać nie jest jednak taka różowa...
Wiele razy gdy zastanawiałam się w jakim kraju chciałabym spędzić życie na myśl przychodziła mi Japonia.
Kraj idealny, różowy dzięki kwiatom kwitnącej wiśni. Wspaniała organizacja ludzi, zdrowa dieta, przyprawy, życie. Takie wyobrażenie Japonii krążyło po mojej głowie aż do momentu gdy w moje ręce trafiła książka słynnej podróżniczki Beaty Pawlikowskiej.
Blondynka w Japonii to nie poradnik. To książka, w której została opisana rzeczywistość widziana oczami autorki.
Przyznam się, że już na samym początku czytania tej książki przeżyłam szok.
Większość rzeczy, o których miałam jakiekolwiek wyobrażenie została przedstawiona tutaj w zupełnie innym świetle.
Autorka pisze o nieuprzejmości do Europejczyków, o tym że dla osoby nie jedzącej mięsa trudno znaleźć coś do jedzenia bo praktyczne wszystko jest gotowane z mięsem, na wywarach bądź na produktach zwierzęcopochodnych co kłuci się z filozofią wegan.
Autorka przytacza jak smutny jest to kraj zdominowany przez pracę, która często prowadzi do samobójstw. Brak szczęścia i ciepła domowego, młodzież uciekająca w wirtualny świat to tylko nieliczne przykłady ciemnej strony życia społeczeństwa japońskiego.
To obserwacje Pani Beaty, oczywiście są też jaśniejsze strony Japonii o których tu wspomniano.
Uważam, że ta książka powinna znaleźć się w biblioteczce każdego kto planuje podróż do Japonii, która jak się większości może wydawać nie jest jednak taka różowa...
Jestem ciekawa jak odbierają Japonię osoby, które miały przyjemność ją zwiedzać?
Czy mają podobne obserwacje co autorka książki "Blondynka w Japonii"?
Szczerze mówiąc zasmuciło mnie trochę to co przeczytałam w tej książce, zburzyło to cale moje dotychczasowe wyobrażenie o pięknej, różowej, zorganizowanej Japonii..
Marzę, żeby kiedyś tam trafić, a najlepiej wiosną gdy kwitną wiśnie...
OdpowiedzUsuńKiedyś czytałam tą książkę :)
OdpowiedzUsuń